Introducción Laxeiro 6 de febrero 2016

Palabras de introducción a la exposición anual de homenaje  a LAXEIRO 2016.  

            

• Laxeiro, Lalin  2016
• E para min un honor que me permitades a ocasión  de leer aquí unas notas sobre o grande artista Laxeiro, nacido José Otero Abeledo  en Lalín. Hoxe nesta conmemoración do 2016
• As palabras“Estarei moi tranquilo de que a natureza me volva a absorver”, da frase que él escolleu para o seu “mutis” difinitivo, co son da gaita interpretando o himno do antigo reino de Galiza, resumen a o home intelixente, culto, vitalista, pillaban, socarron, e bon. Xusto he decir eiqui, , que en Galiza ningún pintor acadou tanta popularidade,  e en solo oitenta e oito anos. Non solo po la sua orixinal pintura, sinón tamen po la sua forte personalidade. E evidente que sinteo a tope o placer de vivir, e fixo  arte da sua propia vida como deixou dito “si a arte alimenta xa te atopas nun mundo no que ti voas, coma si foras un  anxo”. Manifestase a experiencia da libertada, que el consigeu coa intima identificación o seu personal traballo de creación
• Un percorrido por la sua particular producción, enmarcada, din que por él mesmo, no expresionismo, e acomodado, por algún tempo, no chamado movimento renobador,  da pintura galega do segundo e terceiro tercios do seculo vinte. Coor, forma, escena, ritmo, vitalidade, comparsas, caretas, choqueiros, antroido, acción, baile, festa, nenos, donas, paisaxe, primeiros planos, mensaxe, mensaxes, testemuña,  Fidelidade dende os principios, e o longo de sua rica andadura vital, a sí mésmo. Confianza  permanente e honesta no seu propio e inconfundible estilo Laxeiro.
• Xa son 18 os anos que asistimos o Xantar e seis a exposición que insiste de poñer en actualidade a sua paixón po lo antroido, po lo cocido.  Tratase de reproducir por uns días,  actualizandoo, o espíritu da seu mensaxe. Apiñados para axudar, adicamos un sábado o ano, a refrescar a memoria do seu  valiosísimo legado.  Cecais, na natureza que agora él é, coma un pillaban  sentirá si esta ben ou non. Na mentras  recordamolo e coma él, “nunca me olvidarei de ser galego”.
• E eu estou certa de que a Galicia nunca o esquecera.
•  
• Soledad Penalta

Articulo en la Voz de Galicia. Suplemento de Barbantia 3/2/2016

Articulo del Correo Gallego de 6/2/2016